-
1 devotus
1. dēvōtus, a, umpart. pf. к devoveo2. adj.1) всецело преданный (alicui rei J, Su etc.)3) благоговейно преданный ( deo Eccl); благочестивый, набожный ( jejunia Aus)4) приверженный, весьма склонный ( vino Ph)5) всегда готовый (in externa proelia Lcn) -
2 devoveo
dē-vŏvĕo, vōvi, vōtum, 2, v. a.I.To vow, devote (usually to a deity).A.Prop. (class.):B.Marti ea, quae bello ceperint,
Caes. B. G. 6, 17, 3; so,Dianae pulcherrimum,
Cic. Off. 3, 25, 95:gnatam pro muta agna,
Hor. S. 2, 3, 219 et saep.;esp. freq.: se diis, or simply se,
to devote one's self to death, to sacrifice one's self, Cic. N. D. 2, 3 fin.; id. Fin. 2, 19, 61:se pro aere alieno, in jesting allusion to the death of the Decii,
id. Phil. 11, 6, 13:se pro patria Quiritibusque Romanis,
Liv. 5, 41, 3; id. 8, 9; 9, 4; Verg. A. 12, 234:devota vita,
Cic. Par. 1, 2, 12; cf.:devotis corporibus in hostem ruentes,
Liv. 9, 17:ancipiti deum irae devotus,
id. 10, 39: hinc Remus auspicio se devovet, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107:devota morti pectora,
Hor. Od. 4, 14, 18; cf.without morti: stabat devota juventus,
Luc. 4, 533:caput pro salute alicujus,
Val. Max. 6, 2, extr. 2 et saep.—Transf., to devote, give up, attach (rarely):C.vobis animam hanc devovi,
Verg. A. 11, 442; cf.:suos annos soli tibi,
Ov. M. 14, 683; esp.: se, to give one's self up to, devote one's self to:se amicitiae alicujus,
Caes. B. G. 3, 22, 2; cf.:se gloriae,
Curt. 9, 6 fin.:se regibus,
Sall. Hist. Fragm. 1, 73.—To promise solemnly, vow; with inf. or obj. clause (late Lat.):D.qui se devoverunt, nec manducare nec bibere,
Vulg. Act. 23, 21:totam vitam suam serviturum se esse devovit,
August. Serm. 286, 4; Gregor. M. Homil. 1, 19, 7.—To mark out, destine, appoint:II.exspectatione omnium T. Annio devota et constituta ista hostia esse videtur,
Cic. Harusp. Resp. 3, 6.—Qs. to devote to the infernal gods, i. e. to curse, to execrate (mostly poet. and in post-Aug. prose—for syn. cf. detestor):III.aliquem,
Nep. Alcib. 4, 5:natum suum (Theseus),
Ov. F. 6, 738:se ipse,
Quint. 5, 6, 2:scelerata arma,
Ov. M. 5, 102:suas artes,
id. ib. 8, 234:devota arbos,
Hor. Od. 3, 4, 27:devoti sanguinis aetas,
id. Epod. 16, 9 et saep.; v. such a form of imprecation in Macr. S. 3, 9.—To bewitch by conjurations ( poet.):A.aliquem carminibus, pollentibus herbis,
Tib. 1, 8, 18:aliquem trajectis lanis,
Ov. Am. 3, 7, 80; cf.:devota veneno corpora,
id. ib. 3, 7, 27. —Hence, dēvōtus, a, um, P. a. (acc. to no. I. B.).Devoted to any one, i. e. attached, faithful (post-Aug.):B.ni tibi deditus essem Devotusque cliens,
Juv. 9, 72;so with deditus,
Sen. Ben. 3, 5:devotissimus alicui,
Suet. Caes. 67 fin.; cf. Sen. Ben. 5, 17; and:DEVOTISSIMVS NVMINI MAIESTATIQVE EIVS,
Inscr. Orell. 859; and so in comp., Claud. B. Gild. 289: animus alicui devotus, Tiber. ap. Suet. Tib. 67:equester ordo scenae harenaeque devotus,
id. Calig. 30.— Poet.:devotae in externa proelia dextrae,
ready for, Luc. 3, 311.— Subst.:cum DC devotis, quos illi Soldurios appellant,
with six hundred faithful followers, Caes. B. G. 3, 22, 1. —In Christian authors, pious, devout:C.Roma Deo,
Prud. adv. Symm. 2 fin.:filia Christo,
Hier. Ep. 108, 2:jejunia,
Aus. Idyll. 1, 2; so, obedient to authority, Cassiod. Varr. 2, 16.—Like deditus, given to, abandoned to a habit or thing (rare):vino,
Phaedr. 4, 5, 6.— Adv.: dēvōtē, devotedly, faithfully: devote ac strenue, Cod. Th. 6, 24, 10.— Sup.:Deo devotissime serviamus,
Lact. 6, 9 fin.; Aug. Ep. 86 fin.
См. также в других словарях:
Bauch — 1. Als de Bûk vull is, so is dat Höwet frölik. 2. Am Bauch gross, hinten bloss. – Fischart, Gesch. 3. An annrer Bauch, an annrer Brauch. (Franken.) – Frommann, VI, 164. Auf schwangere Frauenspersonen angewandt. 4. As de Buyk opgaet, brickt dat… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Sau — (s. ⇨ Schwein und Süge). 1. A Sau thuet an Granssa, wan s baroan vabeigeht. (Oberösterreich.) Gegen die, welche, ohne zu grüssen, bei andern vorübergehen: »Sogar eine Sau grunzt, wenn sie vorbeigeht.« Der Bauer hält das Grüssen für etwas, was… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Fastentag — Als Fastenzeit wird im Christentum der Zeitraum der sieben Wochen vor Ostern bezeichnet. Sie erinnert an das 40 tägige Fasten Jesu Christi zur Vorbereitung seines öffentlichen Wirkens. Ihr Beginn, der Aschermittwoch, stellt zugleich das Ende des… … Deutsch Wikipedia
Fastenzeit — Als Fastenzeit oder als Passionszeit wird im Christentum der mehrwöchige Zeitraum der Vorbereitung auf das Hochfest Ostern bezeichnet. Sie erinnert an das 40 tägige Fasten Jesu Christi vor seinem öffentlichen Wirken. Die Fastenzeit beginnt in der … Deutsch Wikipedia
Quadragesima — Als Fastenzeit wird im Christentum der Zeitraum der sieben Wochen vor Ostern bezeichnet. Sie erinnert an das 40 tägige Fasten Jesu Christi zur Vorbereitung seines öffentlichen Wirkens. Ihr Beginn, der Aschermittwoch, stellt zugleich das Ende des… … Deutsch Wikipedia
Vorfastenzeit — Als Fastenzeit wird im Christentum der Zeitraum der sieben Wochen vor Ostern bezeichnet. Sie erinnert an das 40 tägige Fasten Jesu Christi zur Vorbereitung seines öffentlichen Wirkens. Ihr Beginn, der Aschermittwoch, stellt zugleich das Ende des… … Deutsch Wikipedia
Österliche Bußzeit — Als Fastenzeit wird im Christentum der Zeitraum der sieben Wochen vor Ostern bezeichnet. Sie erinnert an das 40 tägige Fasten Jesu Christi zur Vorbereitung seines öffentlichen Wirkens. Ihr Beginn, der Aschermittwoch, stellt zugleich das Ende des… … Deutsch Wikipedia
Brücke — 1. Alle Bruken im Lande Polen, die Mönch in Böhaim unverholen, das Kriegsvolk aus Mittagsland, die Nonnen in Schwaben wohlbekannt, der Spanier und Wenden Treu , der Preussen Glaub und harte Reu , der Franzosen Beständigkeit und der Deutschen… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Andacht — 1. Andacht – Andaucht. (Jüd. deutsch.) – Tendlau, 210, 670. Ein Wortspiel der Alten in der Neuzeit, um das Wort Andacht durch Vergleich mit Andaucht (Abzugskanal) herabzusetzen. 2. Andacht steht nicht wohl auf einem vollen Bauch. 3. Der Welschen… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Satt — 1. Alle Tag gleich satt, macht zuletzt eine wüste Hofstatt. (Hessen.) – Joc., II, 132. 2. Bist du satt, so spei dich natt. – Fischart, Gesch., in Kloster, VIII, 300. 3. Der wird spät satt, der sich von einem andern füttern lässt. 4. Es stellt… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
ИСПОВЕДЬ — [греч. ἐξομολόγησις; лат. confessio (peccatorum)], один из основных элементов таинства Покаяния в христ. Церкви; представляет собой устное или письменное изложение своих греховных поступков и помыслов перед священнослужителем в надежде обрести их … Православная энциклопедия